Hoe leren we onze kinderen tolerantie en openheid?

Cristiana Franco
27 apr
3 minuten om te lezen

De afgelopen dagen is de wereld stil blijven staan bij het overlijden van Paus Franciscus. Hoewel ik geen religieus artikel wil schrijven, vind ik het onmogelijk om zijn invloed op onze samenleving niet te erkennen. Zijn nalatenschap gaat immers veel verder dan religie: hij bracht een boodschap van tolerantie, openheid, verantwoordelijkheid en menselijkheid.

We hebben nu de kans om zijn lessen verder te dragen in ons dagelijks leven, vooral als ouders en opvoeders. Zoals hij zo treffend zei:

“Van de handen van God hebben wij een tuin ontvangen; aan onze kinderen mogen wij geen woestijn nalaten.” – Paus Franciscus

Zijn woorden herinneren mij eraan dat het onze taak is om actief te bouwen aan een betere wereld – en dat begint thuis, in het klein.Dat begint met tolerantie aanleren aan onze kinderen.

Wat betekent tolerantie eigenlijk?

Tolerantie betekent niet dat we overal mee akkoord gaan. Het betekent dat we respect kunnen opbrengen voor verschillen – of het nu gaat om afkomst, religie, overtuigingen, beperkingen, uiterlijk, of levenskeuzes.

Tolerantie vraagt om empathie, openheid en innerlijke kracht.

En dit begint bij onszelf.Als ik kinderen wil opvoeden die met een open hart de wereld tegemoet treden, moet ik zelf het voorbeeld zijn.

Tolerantie begint bij onszelf

Tolerantie is geen automatische eigenschap. Het is een vaardigheid die we bewust moeten ontwikkelen.Het betekent niet dat we overal mee akkoord moeten gaan. Maar wel dat we kunnen luisteren, ruimte kunnen geven aan verschillen, en dat we vanuit nieuwsgierigheid in plaats van oordeel kunnen reageren.

Paus Franciscus leerde ons om verantwoordelijk te zijn voor onze keuzes. Hij herinnerde ons eraan dat betere samenlevingen beginnen bij betere mensen – en betere mensen ontstaan als we durven kijken naar onszelf.

Hoe leer ik mijn kinderen tolerant te zijn?

🪞 Wees het voorbeeld

Kinderen leren niet alleen van wat we hen vertellen, maar vooral van wat ze ons zien doen. Hoe praat ik over anderen? Hoe ga ik om met meningsverschillen? Ben ik bereid mijn eigen overtuigingen soms in vraag te stellen?

👂 Luister actief

Tolerantie begint met luisteren. Niet om te reageren of te overtuigen, maar om echt te begrijpen. Samen lezen over andere culturen, open gesprekken voeren over verschillen – het zijn kleine daden die diepe indruk maken.

🌱 Ondersteun empathie en perspectief

Wanneer mijn kind iets zegt over iemand die ‘anders’ is, grijp ik die momenten aan om samen te verkennen: "Hoe zou jij je voelen in zijn plaats?"

⚖️ Leer over rechtvaardigheid en respect

Tolerantie betekent ook opkomen voor wie uitgesloten wordt. Ik moedig mijn kinderen aan om te zien wanneer iemand wordt buitengesloten, en om niet weg te kijken.

🌎 Wees trots op je eigen cultuur

Kinderen die hun eigen achtergrond kennen en waarderen, ontwikkelen makkelijker respect voor de cultuur en tradities van anderen.

Zoals Barbara Mathias en Mary Ann French schrijven in hun boek "40 Ways to Raise a Nonracist Child":

"Een kind dat trots is op zijn eigen identiteit, vindt sneller vreugde in de verschillen van anderen."

📚 Omarm diversiteit

Ik zorg ervoor dat mijn kinderen opgroeien met boeken, muziek, films en rolmodellen die een verscheidenheid aan achtergronden vertegenwoordigen. Diversiteit is geen uitzondering, maar iets gewoons.

Kleine daden, grote impact

In plaats van te streven naar een wereld waarin iedereen hetzelfde denkt, kunnen wij streven naar een wereld waarin verschillen geen bedreiging zijn, maar een verrijking.

Zoals ik zelf probeer te leven – en hoop door te geven – hoeven we niet alles te begrijpen om respect te tonen.

Tolerantie vraagt moed. Geduld. Nieuwsgierigheid.

Elke kleine daad telt.

Zoals Paus Franciscus liet zien: laten we net zo'n activisten zijn als hij was – activisten van het goede, van de openheid, van het samen groeien.